Hallo iedereen,
Daar zit je dan, aan het eind van een hectische week op het achterdek van de Swan je sailmail te schrijven. Het is allemaal zo snel gegaan. Het ene moment blijf je een weekje langer bruinen op Tobago, het andere moment ben je je aan het voorbereiden op een oceaanoversteek. Heel bizar.
Ik heb heel veel leuke dingen gedaan deze week, een mini berg beklommen, een nacht op het strand onder de sterrenhemel geslapen, de melkweg gezien en nog veel veel meer, maar dat vertel ik jullie allemaal als ik weer veilig thuis ben.
Het is heel raar om hier te zitten, heel veel goede zin, maar toch ook nog veel spanning en onzekerheid. Het is echt een test van onze flexibiliteit. De media aandacht die we krijgen is echt raar, we stonden blijkbaar op RTL, de friesche koerant en ik heb zelfs voor de NOS een interview gegeven dat binnenkort wordt gepubliceerd. Het is zo raar, want ondanks alle gebeurtenissen op en rond de boot voelt het alsnog allemaal zo normaal.De sfeer aan boord zit er gelukkig nog wel goed in en iedereen begint langzaam enthousiast te worden. Iedereen heeft de kans gekregen om het vliegtuig terug te nemen, en sommige hebben deze ook genomen. Hierdoor ziet iedereen die nu aan boord is de oversteek wel zitten en zeilt niemand tegen zijn zin in terug.
Vandaag zijn we voor het laatst aan land geweest, weer zoiets raars. De laatste keer vaste grond onder je voeten, zeebenen here we come! We hebben dus vanaf nu de komende maand dus ook niks meer wat ook maar in de buurt komt van wifi, heerlijk. Het betekent dus ook dat de sailmails de komende weken de enige vorm van contact met het thuisfront gaat worden. Maar gelukkig is hier genoeg te doen en is iedereen hier echt super, dus dat hoeft helemaal geen probleem te worden.
Ik kan me ondanks alle updates vanuit Nederland heel slecht voorstellen hoe de sitatie daar is. Uit wat is ervan heb gehoord klinkt het als een soort oorlogsgebied zonder oorlog, niemand durft naar buiten en de winkels zijn leeg. Dat is zo’n contrast met hier, waar iedereen juist superveel contact met elkaar opdat we letterlijk met elkaar opgescheept zitten en je niet om elkaar heen kan. Zelfs op de eilanden is van corona niks te merken, niemand maakt zich er nu nog zorgen om.
Ik ben heel benieuwd naar weer een update uit Coronaland. Tot over 5 weken…….
Masterskip-blogposts uit dezelfde periode
- x maart 2020: Masterskip blogpost Jennifer over 'Super motivated students' - Gearchiveerde versie
- 13 maart 2020: Masterskip blogpost Emma en Eline over het koraalrif van Canuan - Gearchiveerde versie
- 14 maart 2020: Masterskip blogpost Sophie en Tymon over de eerste 2 dagen dat de Wylde Swan bij Sint Lucia heeft gelegen - Gearchiveerde versie
- x maart 2020: Masterskip blogpost Isabella en Anne-Maartje over het eten aan boord - Gearchiveerde versie
- 18 maart 2020: Masterskip blogpost Morris over een 'gewone' dag op ruwe zee op weg naar Sint Maarten - Gearchiveerde versie
Reactie plaatsen
Reacties
Hoi Sjoerd, wat een avontuur en wat een spannende eindstreep is dit. Een oversteek is heel erg stoer en heel erg gaaf om mee te maken! Geniet van alle elementen van de natuur die je kan trotseren. Wij vinden het heel leuk dat we je via de media mee krijgen op school. Succes.
Wow, spannend hoor die overtocht!! Ja hier is het inderdaad gek, hopelijk kunnen we het gewone leven snel weer oppakken. Hey, superveel succes met de grote reis!!
Liefs, je nichie
Anne