Hallo allemaal,
Jullie hebben het waarschijnlijk al meegekregen, maar we zijn nu toch echt vertrokken uit Sint-Maarten en begonnen aan onze 4/5 weekse oceaanoversteek. Ik heb de afgelopen dagen een beetje weten bij te slapen (voor zover dat mogelijk is) en begin de havermout en rijstpap, waar ik eerst misselijk van werd, langzaam weer lekker te vinden. Dit is grotendeels uit noodzaak omdat ik nu al de bodem van mijn voedselvoorraad begin te bereiken en noodles niet echt een goed ontbijt vormen.
Ik heb me voorgenomen om in elk geval tot we bij Bermuda zijn mijn telefoon niet te gerbuiken, ik heb namelijk toch geen internet en mooie plaatjes van de zee heb ik al genoeg. Dus ik ben gisteren begonnen in een boek dat hier echt door puur toeval was, maar ik al lange tijd wilde lezen, The way of zen van Alan Watts. Daar heb ik me gisteren tijdens de lazy day dus vooral mee vermaakt.
Mijn dagboekje begint ook al aardig vol te raken en ik ben bang dat ik de laatste anderhalve week of zo creatief moet gaan worden, want we zijn hier nog maar 3 weken en ik heb nu al meer dan de helft vol geschreven en we hebben nog eens 5 weken voor de boeg ;)
Ik heb nu sinds een paar dagen ook een bunk gekregen, waar ik eigenlijk blijer mee ben dan ik had verwacht. Het is niet dat een hangmat niet lekker slaapt, juist het tegenovergestelde, maar een plek voor jezelf is toch echt wel heel fijn als je met 40 man opgesloten zit en overall waar je komt mensen zitten.
Wat ook wel bijzonder is is dat er in Nederland blijkbaar onze situatie zo uniek vinden dat ze er een docu over willen maken. Een van de trainees is aangewezen als regisseur en gaat nu samen met iemand in Nederland, met de weinige communicatie mogelijk proberen een documenataire in elkaar te flanzen, best wel cool.
Verder gaat alles hier gewoon zijn gangetje en beginnen we langzaam in een zeeritme te komen. De dagen zijn steeds minder belangrijk en moeilijker uit elkaar te houden, ik denk dat dit alleen nog maar meer zal worden naarmate we langer op zee zijn.
We krijgen niet zoveel nieuws meer over corona, omdat het voor ons geen verschil meer maakt, onze koers is al vast. Ik hoop dat jullie het allemaal goed maken daar in corona-land. Wij hebben het hier in ieder gaval dik naar ons zin.
Groetjes, jullie zeilende Zeeman
Masterskip-blogposts uit dezelfde periode
- x maart 2020: Masterskip blogpost Isabella en Anne-Maartje over het eten aan boord - Gearchiveerde versie
- 18 maart 2020: Masterskip blogpost Morris over een 'gewone' dag op ruwe zee op weg naar Sint Maarten - Gearchiveerde versie
- x maart 2020: Masterskip blogpost Lotte over mastklimmen - Gearchiveerde versie
- 20 maart 2020: Masterskip blogpost Flo over de beslissing om de Atlantische Oceaan over te steken - Gearchiveerde versie
- 21 maart 2020: Masterskip blogpost Bente en Aukje over dakdutten, buiten slapen op het dak! - Gearchiveerde versie
- x maart 2020: Masterskip blogpost Joppe over schoolwerk op de Wylde Swan - Gearchiveerde versie
- 21/22 maart 2020: Masterskip blogpost Blanche over de laatste dag in de Carib - Gearchiveerde versie
- 22 maart 2020: Masterskip blogpost Annabel en Anne-Maartje over Corona - Gearchiveerde versie
- 23 maart 2020: Masterskip blogpost Emma over schuin staan - Gearchiveerde versie
Reactie plaatsen
Reacties
Wat geweldig weer van je te horen! En dat je een plek voor jezelf hebt. Doen jullie dat om de beurt of hou je dit de verdere reis? Het doet me goed dat je belangstelling hebt voor zen: dat helpt je in het hier-en- nu te blijven, ofschoon ik denk dat dit nu op de boot makkelijker is.
Heb het goed met elkaar en een mooie reis! Liefs beppe.